Το βιβλίο αναφέρεται σε δεδομένα και στιγμές που κλονίζουν τη βεβαιότητα μας για το πόσο φυσιολογική (και όχι εξωφρενική όπως στην πραγματικότητα είναι), θεωρούμε την ύπαρξή μας.
Αφορμή για να γραφτεί ήταν η ιδέα ενός παιχνιδιού (να κοιτάξουμε τη Σελήνη σαν να ήταν η Γη), που θα μπορούσε στιγμιαία να κλονίσει αυτήν τη βεβαιότητα.
Ξεκινώντας από την ιδέα, με διαδοχικά βήματα και με υπεραπλουστευμένο τρόπο, ως ύβριν σχεδόν προς την ασύλληπτη πολυπλοκότητα του κόσμου μας και του νου μας, αναφέρονται στο βιβλίο τα δεδομένα της ύπαρξής μας, το βασικό ερώτημα, και δυο υποθετικές ερμηνείες, μια φυσική και μια μεταφυσική.
Η μεταφυσική ερμηνεία αντανακλά προφανώς τις προσωπικές απόψεις της συγγραφέως, και ως τέτοιες πρέπει να εκληφθούν από τον αναγνώστη, και όχι ως τεκμηριωμένες απόψεις.