Κατηγορίες
Το διήγημα της Ειρήνης Γεωργιάδου-Λειβαδά «Το χωριό της ελπίδας» είναι το πρώτο μέρος της τριλογίας «Η πυξίδα έδειξε» και αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας, οπότε οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις είναι συμπτωματική.
Περιγράφει την πορεία ενός τόπου, πώς, δηλαδή, από τη στασιμότητα και τη φθίνουσα πορεία, πέρασε στην πρόοδο και την ανάπτυξη, κάτι που στις μέρες μας είναι το ζητούμενο λόγω της δεκαετούς οικονομικής κρίσης. Περιγράφει την εγωιστική συμπεριφορά μιας Οικογένειας και πώς αντιπαρήλθαν σ’ αυτήν, με συνεργασία και σύμπνοια, οι κάτοικοι και των ετεροδημότες του χωριού:
«Το υπέροχο χωριό μου και οι κάτοικοί του πέρασαν πολλά. Σε περίοδο ειρήνης νιώθανε κάτω από οικονομικό ζυγό. Οι άνθρωποι, που είχαν στα χέρια τους την τύχη των υπολοίπων, τους οδήγησαν σε αδιέξοδο. Δεν χάθηκε μόνο ένα σημαντικό μέρος της περιουσίας του καθενός αλλά και κάθε διάθεση για δημιουργία.
Όμως το όραμα ξαναζωντάνεψε με την πίστη και την ελπίδα ότι κάποια στιγμή όλα θα επανέρθουν. Παρά την φυγή των περισσοτέρων και την απογοήτευσή τους, οι χωριανοί μας δεν έχασαν τη συνείδησή τους, δεν ξέχασαν τον τόπο καταγωγής τους. Και όταν οι συνθήκες ανατράπηκαν και έγιναν ελπιδοφόρες, άρχισε η μεγάλη επιστροφή. Με την παρέμβαση των σωστών ανθρώπων την κατάλληλη στιγμή έγινε η αρχή. Και τα κατάφεραν με ομαδικότητα και πολύ διάθεση για δουλειά να ανακάμψουν».
Καλό σας διάβασμα!
