Το παιδί που κατάπιε μια φάλαινα είναι ένα παραμύθι για μεγάλους. Περιγράφει τη συνάντηση του Έρικ με το εσωτερικό του κήτος. Δύο όντα μοναχικά, διαφορετικά σε ένα κοινό σώμα. Πως θα συμβιώσουν; Τι σημαίνει ο ένας για τον άλλο; Πως μπορούμε, όλοι μας, να συμφιλιωθούμε με τις παιδικές μας μπουκιές και τους ανεκπλήρωτους μας έρωτες;
“…τον ενθάρρυνε να το φάει όλο, ως συνήθως, για να μη χάσει τη δύναμή του. Κοιτώντας καλύτερα το πιάτο του, παρατήρησε μια φάλαινα, που κολυμπούσε ανέμελα, δίπλα στα ζυμαρικά και τα καρότα. Έκανε κάμποσο θόρυβο με το πλατσούρισμα της και του έκανε μεγάλη εντύπωση που η γιαγιά του δεν έδειχνε να καταλαβαίνει τίποτα…”