Κρατάς στα χεριά σου ένα σημειωματάριο, δεν είναι
ποιήματα, δεν είναι μύθοι, είναι απλώς ένα σημειωματάριο με
λέξεις κολλημένες η μία διπλά στην άλλη.
7 χρονιά κράτησε για να μπουν αυτές οι λέξεις σε σειρά.
Πολύς καιρός. Είναι δύσκολο όμως να τις βάλεις μέσα σε μια
τάξη έχοντας χάσει τον εαυτό σου πολλές φορές.
7 χρονιά κράτησε και αυτό.
Κάθε φορά που θα διαβάζεις αυτές λέξεις θα νιώθεις κάτι
διαφορετικό, κάθε φορά θα ανοίγεις και μια διαφορετική
πτυχή του εαυτό σου, κάθε φορά θα χάνεσαι και θα
ξαναβρίσκεις όσα θέλεις να χάσεις και να βρεις.
Δεν είναι λέξεις. Είναι όνειρα. Είναι σκέψεις. Είναι
αισθήματα. Είναι αγάπη, γιατί χωρίς αγάπη…
Ζωγράφος Νίκου
ΥΓ Λεφτά έχουμε να φάνε και οι κότες, κότες δεν έχουμε.