Το βιβλίο αυτό φέρει την δικιά του ιστορία. Η πρώτη του, ανεπίσημη, έκδοση έγινε το 2006-2007, με την βοήθεια τοπικών πολιτικών παραγόντων, με κύριο στόχο την στήριξη του Λαογραφικού Μουσείου Βαρθολομιού. Πέρα όμως από τον πρωταρχικό αντικειμενικό σκοπό, κατάφερε και να καταγράψει και να διασώσει πτυχές της νεότερης ιστορίας του τόπου, να προσφέρει όχι ασήμαντα λογοτεχνικά δείγματα και να αγαπηθεί από όσους το διάβασαν. Έτσι το 2016, ο Πολιτιστικός Σύλλογος ΗΩΣ αποφάσισε να προχωρήσει στην επίσημη έκδοση του βιβλίου σε ψηφιακή μορφή, με κύριους στόχους την διάσωση του και την δωρεάν διάθεση του σε κάθε ενδιαφερόμενο, κάτοικο της περιοχής ή μη.
(από τον Πρόλογο του Εκδότη)
Αποτέλεσμα μιας χρονικής ιχνηλασίας είναι αυτό το μικρό βιβλίο με τίτλο «Η τουβουλοπαγίδα». Ονομάσθηκε έτσι από την παιδική εκείνη ιδιοκατασκευή που χρησιμοποιούσαν παλιότερα τα αγόρια για να αιχμαλωτίζουν μικρά πουλιά. Στήθηκε λοιπόν με αυτό το βιβλίο μια τουβουλοπαγίδα στο χρόνο για να αιχμαλωτισθούν μικρά πουλιά διαβατάρικης μνήμης. Γιατί και οι μνήμες αποδημούν για πάντα και μάλιστα χωρίς ελπίδα εαρινής επιστροφής, αν δεν τις εμποδίσουμε να χαθούν σε μακρινά γεωγραφικά πλάτη λήθης. Μπερδεμένο κουβάρι ο χρόνος. Προσπάθησα να τον ξετυλίξω πόντο-πόντο από τις μνήμες των παλαιότερων. Να τον απλώσω σε άσπρο χαρτί, να τον ταχτοποιήσω σε κεφάλαια και ενότητες, όσο μπορεί να ταχτοποιηθεί ο χρόνος, η μνήμη, η ζωή. Στην προσπάθεια να διατηρηθούν πληροφορίες για τρόπους ζωής που έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί, να διατηρηθούν γνώσεις υπό εξαφάνιση ή όπως λέει ο ποιητής να συντηρηθούν μικρές φωλιές νερού μέσα στις φλόγες, συνέλεξα μύθους, θρύλους, παροιμίες, μοιρολόγια, ήθη και έθιμα, πρακτικές που αποτελούσαν την καθημερινότητα των παππούδων μας και που τείνουν να εξαφανιστούν, αφού με δυσκολία τα ανακαλούν πλέον στη μνήμη τους και οι γεροντότεροι των επιγόνων.Πολλές από τις πληροφορίες που αφορούσαν καθημερινές συνήθειες και τρόπους ζωής και ήταν δύσκολο να καταταγούν σε κάποια συγκεκριμένη ενότητα, τις έκανα μικρές ιστορίες, όπου συνυπάρχουν το φανταστικό με το πραγματικό και προσωπικά μου βιώματα.
(από τον Πρόλογο της Συγγραφέως)
Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου αναβιώνει ένα Βαρθολομιό περασμένων χρόνων, ένα χωριό που άφηνε αργά πίσω του τον αγροτικό και απομονωμένο τρόπο ζωής της παλιάς Ελλάδας. Οι ιστορίες που περνάνε από τις σελίδες του θα προξενήσουν την νοσταλγία στους παλιότερους αλλά και το ενδιαφέρον στους νεότερους, που έτσι μπορούν να πάρουν μια γεύση της καθημερινότητας της εποχής εκείνης και μέσω αυτής να γνωρίσουν καλύτερα τις καταβολές τους, τον τόπο τους και τους προγόνους τους.
(από τον Πρόλογο του Προέδρου της Δημοτικής Κοινότητας)
